సమయం గడిచిపోయింది, ఎలా గడిచిందో తెలియదు,
జీవితమనే..పెనుగులాటలో..... వయసు గడిచిపోయింది తెలియకుండానే.
భుజాలపైకి..ఎక్కే పిల్లలు భుజాలదాక వచ్చేశారు. తెలియనేలేదు..
అద్దె ఇంటి నుండి చిన్న గా మొదలైన జీవితం. ఎప్పుడు మన ఇంట్లో కి వచ్చామో తెలియదు
ఆయాసంతో సైకిల్ పెడల్ కొడుతూ..కొడుతూ.. కారు లో తిరిగే స్ధాయి కి ఎప్పుడొచ్చామో తెలియదు
ఒకప్పుడు తల్లిదండ్రుల బాధ్యత మాది. కానీ ఇప్పుడు నాపిల్లలకు నేను బాధ్యత గా మారాను ఇది కూడా ఎలా జరిగిందో తెలియదు. .
ఒకప్పుడు పగలు కూడా హాయిగా నిద్ర పోయే వారం.. కానీ.. ఇప్పుడు నిద్ర రాని రాత్రులు ఎన్నో.. ఇది కూడా ఎలా జరిగిందో తెలియదు.
ఒకప్పుడు నల్లని కురులనుచూసుకొని గర్వంగా వగలు పోయే వాళ్ళం.. అవన్నీ ఎప్పుడు తెల్లగా మారాయో తెలియదు.
ఉద్యోగం కోసం తిరిగి తిరిగి .. ఎప్పుడు రిటైర్ అయ్యామో.. తెలియనేలేదు.
పిల్లల కోసం ప్రతిదీ అని ఎంత తాపత్రయం పడ్డామో.. వాళ్ళు ఎప్పుడు దూరంగా వెళ్లి పోయారో తెలియదు.
రొమ్ము విరుచుకొని అన్నదమ్ముల,అక్కచెల్లెండ్ల మధ్య గర్వంగా నడిచే వాడిని ఎప్పుడు అందరూ... దూరమయ్యారో తెలియదు.
ఇప్పుడే ఆలోచిస్తున్నాను..నా కోసం..నా శరీరం కోసం ఏమైనా చేసుకోవాలని.. కానీ.. శరీరం సహకరించడం లేదు.
ఇవన్నీ..జరిపోయాయి.. కానీ కాలం ఎలా గడిచిందో..తెలియనేలేదు.
It's truth of life.
గమనిక : పై ఆర్టికల్ నేను వ్రాసింది కాదు. ఒక మిత్రుడు వాట్సాప్ లో నాకు షేర్ చేస్తే చాలా బాగుంది కదా అని మీ అందరికోసం పోస్టు వేసాను. ఇంత గొప్ప జీవిత సత్యాలు తెలియజేసిన ఆ రచయిత(త్రి)గారికి ప్రత్యేక కృతజ్ఞతలు తెలుపుకుంటున్నాను.
జీవితమనే..పెనుగులాటలో..... వయసు గడిచిపోయింది తెలియకుండానే.
భుజాలపైకి..ఎక్కే పిల్లలు భుజాలదాక వచ్చేశారు. తెలియనేలేదు..
అద్దె ఇంటి నుండి చిన్న గా మొదలైన జీవితం. ఎప్పుడు మన ఇంట్లో కి వచ్చామో తెలియదు
ఆయాసంతో సైకిల్ పెడల్ కొడుతూ..కొడుతూ.. కారు లో తిరిగే స్ధాయి కి ఎప్పుడొచ్చామో తెలియదు
ఒకప్పుడు తల్లిదండ్రుల బాధ్యత మాది. కానీ ఇప్పుడు నాపిల్లలకు నేను బాధ్యత గా మారాను ఇది కూడా ఎలా జరిగిందో తెలియదు. .
ఒకప్పుడు పగలు కూడా హాయిగా నిద్ర పోయే వారం.. కానీ.. ఇప్పుడు నిద్ర రాని రాత్రులు ఎన్నో.. ఇది కూడా ఎలా జరిగిందో తెలియదు.
ఒకప్పుడు నల్లని కురులనుచూసుకొని గర్వంగా వగలు పోయే వాళ్ళం.. అవన్నీ ఎప్పుడు తెల్లగా మారాయో తెలియదు.
ఉద్యోగం కోసం తిరిగి తిరిగి .. ఎప్పుడు రిటైర్ అయ్యామో.. తెలియనేలేదు.
పిల్లల కోసం ప్రతిదీ అని ఎంత తాపత్రయం పడ్డామో.. వాళ్ళు ఎప్పుడు దూరంగా వెళ్లి పోయారో తెలియదు.
రొమ్ము విరుచుకొని అన్నదమ్ముల,అక్కచెల్లెండ్ల మధ్య గర్వంగా నడిచే వాడిని ఎప్పుడు అందరూ... దూరమయ్యారో తెలియదు.
ఇప్పుడే ఆలోచిస్తున్నాను..నా కోసం..నా శరీరం కోసం ఏమైనా చేసుకోవాలని.. కానీ.. శరీరం సహకరించడం లేదు.
ఇవన్నీ..జరిపోయాయి.. కానీ కాలం ఎలా గడిచిందో..తెలియనేలేదు.
It's truth of life.
గమనిక : పై ఆర్టికల్ నేను వ్రాసింది కాదు. ఒక మిత్రుడు వాట్సాప్ లో నాకు షేర్ చేస్తే చాలా బాగుంది కదా అని మీ అందరికోసం పోస్టు వేసాను. ఇంత గొప్ప జీవిత సత్యాలు తెలియజేసిన ఆ రచయిత(త్రి)గారికి ప్రత్యేక కృతజ్ఞతలు తెలుపుకుంటున్నాను.
0 Comments:
కామెంట్ను పోస్ట్ చేయండి